Косаўскі замак, ён жа палац Пуслоўскіх, абавязаны сваім існаваннем Вандаліну Пуслоўскаму.
Атрымаўшы ў спадчыну ад бацькі маёнтак у Мерачоўшчыне, ён закладвае тут палац у неагатычным стылі.
Будаўніцтва працягвалася 12 гадоў з 1838 па 1850 гг. аўтарам праекта палаца стаў польскі архітэктар Францішак Ящолд.
У наступным палац быў рэканструяваны архітэктарам Уладзіславам Марконі, колькасць пакояў павялічылася і інтэр'еры былі нанова аформленыя салонным мастаком Францішкам Жмуркай.
Сваім абліччам палац абавязаны не толькі таленавітым архітэктарам і мастакам, прыцягнутым для яго ўзвядзення, але і ўласным гаспадаром. Прамысловец Вандалін забяспечыў у сваім маёнтку першае на гэтай тэрыторыі паравое ацяпленне.
Пагорак, на якім стаіць палац, самаробны.
Ён утварыўся, калі па загаду бацькі Вандаліна Войцэха Пуслоўскага былі выкапаныя 3 штучных вадаёма, якія захаваліся да нашых дзён.
Пасля ўзгорак пераўтварылі ў Террасняны парк, упрыгожаны скульптурамі і фантанамі, у ім якім было больш за 100 відаў раслін.
«Залаты век» падоўжыўся некалькі дзесяцігоддзяў і скончыўся пасля ўступлення ў права атрымання ў спадчыну Косаўскага маёнтка сынам Вандаліна Лявона Пуслоўскага.
Фінансавыя цяжкасці прымусілі Лявона прадаць палац у кошт даўгоў зямельнаму банку.
Пушчаны з малатка палац набыў маскоўскі купец Аляксандраў.
Пасля маёнтак неаднаразова перапрадаваўся, і старэў на вачах, апынуўшыся ў канчатковым выніку ўласнасцю дзяржавы.
Падчас Першай сусветнай вайны тэрыторыя Косава акупаваныя фашыскімі войскамі, у палацы размяшчаецца штаб-кватэра фашыскага камандавання.
Ваенныя гады пакінулі свой адбітак на абліччы палаца: рускія войскі пры адступленні выкарыстоўвалі тактыку выпаленай зямлі, Косаўскі палац не пазбег пажару.
У гады савецка-польскай вайны (1919-1921) палац служыў часовым прытулкам для салдат абедзвюх армій.
Згодна з Рыжскім мірным дагаворам тэрыторыя Заходняй Беларусі, і ў тым ліку Косава, перайшла Польскай Рэспубліцы.
Новы ўрад вырашыў выкарыстоўваць памяшканні палаца для ўласных мэтаў і размясціла ў іх адміністрацыю Косаўскага гміны (сельскай адміністрацыйнай адзінкі) і сельскагаспадарчую школу, у якой навучаліся пчаляры і садоўнікі.
Асноўны ўрон палаца быў нанесены ў гады Другой сусветнай вайны.
У 1944 г. у Мерачоўшчыне здарыўся пажар, падчас якога ў палацы абвальваецца дах і ўнутраныя перакрыцця.
Наступныя дзесяцігоддзі палац разбураўся пад дзеяннем прыродных сіл.
Рашэнне аб рэстаўрацыі было прынята ў 2008 г., тады ж быў выдзелены гранд Еўрапейскага саюза на распрацоўку праектнай дакументацыі.
Заканчэнне рэстаўрацыйных работ ўсяго комплексу запланавана да 2023 г.
