Род Пуслоўскіх

Род Пуслоўскіх

Пуслоўскія - род з ВКЛ і менавіта на тэрыторыі сучаснай Беларусі валодалі сваімі галоўнымі маёнткамі. Гэтая сям'я першапачаткова насіла прозвішчы Позлейскіх, Позловскіх, Пословских або Пузловскіх, таксама карысталася мянушкай Монгуд (Mongud). 

           З першымі слядамі гэтай сям'і мы сустракаемся ў маёнтку Пескі (таксама званыя Пяскі - Беларусь, Брэсцкая вобласць, Бярозаўскі район), размешчаны над Чорным возерам не далёка ад Бярозы Картузскай.

            Першы вядомы прадстаўнік роду Якаў Пуслоўскі (1572 - 1638) становіцца частковым гаспадаром гэтага маёнтка пасля жаніцьбы на Барбары Сіручевай, якая прынесла яму ў валоданне 2/3 маёмасці, адну частку якога атрымала ад бацькоў, а другую ад дзядзькі.
            Затым Якаў Пуслоўскі выкупіў яшчэ ад Рагінскага астатнюю частку і дзякуючы гэтаму Пескі сталі зноў ўласнасцю адной сям'і і заставаліся ў іх валоданні да 1939 года.
            Верагодна, Якаў вёў ціхае і спакойнае жыццё, за выключэннем яго ўдзелу ў паходзе на Маскву пад камандаваннем гетмана Яна Караля Хадкевіча.
         Ён адказваў за забеспячэнне аўсом каралеўскіх коней, што дало яму тытул "каралеўскага оўсянога".

           Пачатак Радавод Пуслоўскіх заклаў унук Якава, Казімір Міхал Пуслоўскі Монгуд (? - 1696) - сваяк Вішнявецкіх і Сабескіх.

            З 1651 служыў лейтэнантам ў літоўскім гусарскім палку і з 1675 года быў харунжым пінскім літоўскіх гусар, затым палкоўнікам каралеўскіх гусар.

             У 1676 годзе стаў подстольчым Рэчыцкім, акрамя таго, быў дэпутатам літоўскага суда, прадстаўніком гетмана Казіміра Сапегі на соймах і сейміках.

           Казімір Пуслоўскі быў вельмі актыўным чалавекам, і за свае заслугі атрымаў шматлікія каралеўскія дары.
         
            У 1662 году ажаніўся на Катажыне Макавецкай.

           Памёр у 1696 годзе ў Гаі, пакінуўшы сына - Юзэфа Дамініка Пуслоўскага.

   
            Найбольшай росквіту сямейнага роду Пуслоўскія абавязаны сыну Юзэфа Дамініка - Францішку  Пуслоўскаму (1730 - 1799.08.06). Францішак быў подстол'е Рэчыцкім, магнатам з Пескаў і камергер караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага, якія сябравалі з Людвіка Касцюшкі (бацькам Тадэвуша Касцюшкі).

           Ён вёў сапраўды свецкае жыццё з раскошнымі прыёмамі для важных гасцей. Быў жанаты двойчы і ад другой жонкі, саломы Грабоўскай, меў 3 дачкі і 6 сыноў.

           Малодшым сынам Францішака быў Войцех Пуслоўскі (1762/06/21 - 1833/03/03) - расійскі тайны радца, Рэальны Дарадца Фінансаў, канцлер казначэйства Царства Польскага, дэпутат слонімскі на чатырохгадовым Сейме, маршал дваран павета Слонімскага (1816 года), кавалер ордэна Св. Ганны 1-га класа і эканамічны дзеяч, здольны фінансіст і эканаміст.

           Ён валодаў землямі і маёмасцямі  ў Хомскі, Пясках, Гошчава, Сынкавічах, Целяханах Косава-Палескім на Марачовщине, і ў многіх іншых месцах.

         У 1799 году Войцех Пуслоўскі ажаніўся на Юзэфе Агнешцы Францыску Друцкай-Любецкай, ад якой у яго было 2 дачкі і 5 сыноў. Дочкамі яго былі: Генавефа Пуслоўская і Тэрэза Пуслоўская. Сыны былі паслядоўна: Францыск, Уладзіслаў Ян Адам, Ціт Адам, Ксаверы Францыск і Вандалін.

         Памёр Войцех  1833г.03.сакавіка  у ўзросце 71 года ў горадзе Шідловец.

        Францыск Пуслоўскі (1800 - 1859/08/15) cлужыў дыпламатам у расійскім пасольстве ў Парыжы.
 
       Уладзіслаў Ян Адам Юзэф Агрыпа Пуслоўскі (1801 - 1859) быў Маршалкам шляхты ў Ашмянскім павеце, адказна выконваў функцыі маршалка Гродзенскай губерні, за што Імператарскім указам ад 16 лютага 1840 года быў прызначаны кавалерам Ордэна Св. Ганны 2 класа.

       Ажаніўся ў маі 1839 года ў Санкт-Пецярбургу на Генавефа Марыі Паўліна Эміліі Друцкай-Любецкай (1820/06/30 - 1867/02/23). Меў 2 сыноў: Францішака Ксаверыя Пуслоўскага і Зыгмунта Уладзіслава Мікалая. Памёр у 1859 г. у Варшаве ад апаплексіі. Пасля смерці мужа Генавефа Пуслоўскіх з'ехала з сынамі на Захад, дзе яна знаходзілася ў асноўным у Рыме і Парыжы. Лінія Уладзіслава Пуслоўскага працягваецца і ў нашы дні.

     
        Цітус Адам Пуслоўскі (1803 - 1854/03/05) быў гусарам у Царскай Александрыйскай паліцы; сышоў са службы ў званні карнета (малодшы афіцэр). Удзельнічаў у лістападаўскім паўстанні, стаў яго правадыром на Піншчыне.

     
        Ксаверы Францішак Пуслоўскі (1806 - 1874/01/09) быў калекцыянерам твораў мастацтва і антыкварыяту, актыўным філантропам.
      Адмовіўся ад атрымання ў спадчыну некаторай часткі бацькоўскай маёмасьці і прысвяціў сябе навуковай рабоце.

     
        Вандалін Пуслоўскі (1814 - 1884/07/06) праяўляў вялікую цікавасць да калекцыянавання прадметаў мастацтва і антыкварыяту, быў нумізматаў, таксама цікавіўся архітэктурай і археалогіяй. Стаў уладальнікам маёнтка Косава-Палескі ур. Марачовщина з ваколіцы, таксама маёнткі Свіслачы і Пясечно ў Гродзенскай губерні.
   
         У 1847 г. ажаніўся на Ядвізе Голабек-Язерской (1827-14.07.1901), ад якой меў 3 дзяцей: сын Леон Пуслоўскі і дзве дачкі: Генавефа і Марта Мары.
      
        У 1871 г. Папа Пій IX даў Вандаліну Пуслоўскага (і яго брату Ксаверыя Францыску) тытул графа папскага. Памёр у пачатку ліпеня 1884 года ў Парыжы і быў пахаваны на могілках Пер-Лашэз .
     
        
         Генавефа Марыя Юзэфа Аполона Ева Пуслоўскіх (1852 - 1936) выйшла замуж за Адама Альфрэда Густава Броел-Платера, канюшага пры двары расійскага імператара, фактычнага дарадцы Злучаных Штатаў, маршалка шляхты Віленскай губерні, кавалера ордэна Святога Уладзіміра 2 класа.
      
       Яна нарадзіла яму 2 сына: Мар'яна Стэфана Вандалін і Джорджа Фларыяна.
      
        
           Марта Марыя Пуслоўскіх (1859 - 1943) была фрэйлінай імператарскага рускага двара, з 1882 г. другая жонка Казіміра Корвін-Красіньскага.
       Нарадзіла яму двух сыноў: Міхаіла Казіміра Мар'яна і Францыска Казіміра Вандаліна Людовіка.

     
           Леон Пуслоўскі (1852 - 1894/03/19) быў непераўзыдзеным публіцыстам. Удзельнічаў у VIII сесіі Міжнароднага Статыстычнага Кангрэсу ў Санкт-Пецярбургу, уваходзіў у склад сакратарыята Кангрэсу.
     
        У 1892 г. пачынаецца шэраг судовых працэсаў з удзелам Лявона, спачатку на фоне фінансавых спрэчак паміж Игнацыем Караль Корвін-Мілеўскі і Лявонам Пуслоўскім.
     
       У заключны перыяд свайго жыцця Леон Пуслоўскі пачаў прадаваць сваю маёмасць (нібыта "сарваўся ў Монтэ-Карла", гэта значыць прайграўся ў мясцовым казіно).
     
     Памёр 19 сакавіка 1894 года ў ўзросце 42 гадоў і быў пахаваны ў Вільні.